Βάζω λοιπόν τα γιορτινά μου...Είδα κι έπαθα να φτάσω με το τακουνάκι στο καλντερίμι...Φτάνω..
Συναντώ και χαιρετώ δυο νεωκόρους στην είσοδο της εκκλησιάς του "ελκόμενου Ιησού"..
Χρόνια πολλά σας...λέω .και μου αντεύχονται...
Ανάβω τα κεράκια μου και κάθομαι μεταξύ των 7-10 πιστών....κι ακούω.. τη θεία λειτουργία...
Οι ψαλμωδίες που ακούω δεν δικαιολογούν το κλειδαμπαρωμένον της Ωραίας Πύλης και την παντελή απουσίαν ψαλτών...
Κοιτάζω γύρω με απέλπιδες προσπάθειες να αντιπαρέλθω όσα στην πραγματικότητα συμβαίνουν...
Κι ομως... δεν κάνω λάθος....
Διαπιστώνω με θλίψη πως...τούτη η εκκλησιά...μήτε ψάλτη έχει μήτε παππά....
Ένα απίστευτο play back μόνο...
Σηκώθηκα κι έφυγα....μ' ένα βάρος κατάστηθα....
Κι είπα...εγώ αλλιώς έχω μεγαλώσει.....
Μ' ακούει κανείς;;;;;
2 σχόλια:
τα πράγματα έχουν αλλάξει
'η μάλλον η δική μας αδιαφορία άλλαξε πολλά
Αν υπήρχε η ζώσα πίστη νομίζεις θα υπήρχε το play back?
Επαυξάνω και λέω : καιρός να πέσουν οι μάσκες και να σταματήσει αυτή η υποκρισία. Ας παραδεχτούμε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ή επιτέλους ας κάνουμε κάτι μ'αυτήν την αδιαφορία που μας χαρακτηρίζει πλέον..και βέβαια η αναφορά μου έχει γενικότερο χαρακτήρα..
Δημοσίευση σχολίου