Γράμμα στον Άγιο Βασίλη...


Αγαπητέ Άγιε των παιδικών μου χρόνων σε φιλώ..


Εγώ , όπως κι εσυ άλλωστε, δεν είμαι πια παιδί...και μη στραβώνεις που παίρνεις ένα γράμμα από μένα που ΔΕΝ είμαι πια παιδί.. Έτσι βρε παιδι μου μούρθε να σου γραψω.. κακό είναι;


Λοιπόν, εγω δεν θέλω να μου φέρεις κάτι..Οτι χρειάζομαι το αγοράζω.. Αλλά θέλω να σε βάλω στον ταραχτά να προβληματιστείς:


Για πόσο ακόμα θα μπορείς να ανεβαίνεις στο παραμυθένιο σου αμάξι και να κατηφορίζεις τις γειτονιές του κόσμου; Μετά απο λίγο, στο λέω εγώ, θα χάσεις και το δρόμο.Και στα γράμματα των παιδιών, δεν θα βλέπεις πιά να σου ζητάνε παιχνίδια και δώρα ξέγνοιαστα..αλλά θα σου ζητάνε πράγματα αναγκαία για να επιβιώσουνε.. Και ξέρεις γιατί;
Γιατί ο μισός πλανήτης θα έχει μετακομίσει στον αλλο μισό, ψάχνοντας τροφή και νερό.Γιατι εμείς οι άνθρωποι δεν μπορέσαμε να φροντίσουμε το σπιτικό μας, ίσως γιατί δεν το αγαπήσαμε ποτέ..Αδιαφορήσαμε για τους απογόνους μας..Είπαμε "ότι φάμε κι ότι πιούμε" και καταδικάσαμε το βιός μας να ρημάξει..Σαν τους κουρσάρους που περνάνε και δεν αφήνουν τίποτα στο διάβα τους..


Εκεί κοντά στο χωριό σου,δεν ξέρω αν το ξέρεις, μαζευτήκανε πάλι οι προύχοντες των λαών να αποφασίσουνε το μέλλον του πλανήτη..Και δεν καταφέρανε να μοιράσουνε " δυό ζώων άχυρα".. Όχι γιατί αδιαφορήσανε.. αλλά γιατί προτιμήσανε να προστατέψουνε τα κέρδη τους, " τον μπεζαχτά" τους και αποφασίσανε να αφήσουνε τη Γη στη μοίρα της..(Καλά είπε κάποιος πως αν ήταν τραπεζικός λογαριασμός θα είχαν συμφωνήσει αμέσως..)
Θάρθει καιρός που η ομορφιά του κόσμου τούτου, θα υπάρχει μόνο στα παραμύθια κάποιας ξεχασμένης απο τον Θεό γιαγιάς.


Σκέφτηκα λοιπόν να σου προτείνω κάτι μπας και προλάβουμε.
Μέσα στα όμορφα λαμπερά κουτιά με τα δώρα που θα κουβαλήσεις φέτος στο σάκκο σου, βάλε και δυο λογάκια για τη σωτηρία του πλανήτη και μοίρασέ τα στα μικρά..Ξέρεις εσύ..Πώς κάνουν οι γονείς όταν θέλουν να πείσουν τα παιδιά τους να φάνε το φαί τους; " Αν το φας θα σου πάρω αυτό ή θα σε πάω εκεί". Κάπως έτσι.
Ξέρεις πόσο εύπιστα είναι τα παιδιά..Κι αν το κάνεις αυτό μια δυό φορές, ίσως κάτι να σωθεί..
Γιατί τα παιδιά είναι η ελπίδα..


Αυτά είχα να σου πω.Δεν μούρχεται κάτι άλλο τώρα και δεν θέλω να σε καθυστερώ,έχεις δουλειές αυτόν τον καιρό.Αν μούρθει καμμιά άλλη ιδέα όμως θα σου ξαναγράψω.
Σ' ευχαριστώ που διάβασες το γράμμα μου..


Χαιρετίσματα στην γυναίκα σου και καλά Χριστούγεννα..


Σε φιλώ...