Ένας Φίλος έφυγε..


Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γνώρισα τον Μηνά..Έναν ξεχωριστό άνθρωπο,με ξεχωριστή σκέψη και ξεχωριστή στάση ζωής.Όλοι εμείς που τον συναναστραφήκαμε, βγήκαμε κερδισμένοι γιατί ο Μηνάς είχε την ικανότητα να ξεπλένει τα σημαντικά πράγματα από τη σκόνη του δήθεν, του περίπου,του ίσως,της αμφισημείας και τα πρόσφερε απλά,καθαρά, δίχως τυμπανοκρουσίες και ιδιοτέλεια. Είχαμε δίπλα μας τον άνθρωπο του μέλλοντος, αυτόν που επικαλούμαστε πάντα όταν θέλουμε να ονειρευτούμε και να διεκδικήσουμε έναν διαφορετικό κόσμο, δίκαιο, ελεύθερο,αλληλέγγυο.
Τώρα ο Μηνάς έφυγε, αλλά μας άφησε τα πιστεύω του, κληρονομιά και υποχρέωση.
Το κενό της φυσικής του παρουσίας.θα το αναπληρώσουμε εμείς, όλοι εμείς που σταθήκαμε δίπλα δίπλα στις πορείες,τις συνελεύσεις, τα συλλαλητήρια, που ονειρευτήκαμε μαζί του,που συμφωνήσαμε και διαφωνήσαμε.


Το χέρι του δεν μαυρίζει ποτέ, το χέρι του
είναι αδιάβροχο στη νύχτα. Όταν θα φύγει
(γιατί όλοι φεύγουν μια μέρα) θαρρώ θα μείνει
ένα γλυκύτατο χαμόγελο στον κόσμο ετούτο
που αδιάκοπα λέει "ναί" και πάλι "ναί"
σ΄όλες τις προαιώνιες διαψευσμένες ελπίδες..

Γ. Ρίτσος Καρλόβασι 17/7/87



Α ν τ ί ο Μ η ν ά ....


Χωρίς λόγια.....μα με ανείπωτες σκέψεις..