'Οχι γιατι η αθανασία με ξέχασε... όχι γιατι ξαφνικά έπιασε βροχή..οχι γιατι τσαλαπατήθηκα απο παλιούς έρωτες που τους βάφτισα θάνατο.....
αλλά γιατί στη θωριά όλων αυτών....έγινα ενα πεφταστέρι..γεμάτο μοναξιά...και μια ανελέητη προσμονή που δεν καταλαβαίνει
και τριγυρίζει τη ζωή μου που επιμένει...
Κατηφορίζει το μυαλό μου σαν να ξεφεύγει απο μια δόξα που ποτέ κανείς δεν χειροκρότησε..Ενα ποτάμι που παρασύρθηκε και παρέσυρε μέσα σε μια θεομηνία αορίστου χρόνου...
..κουράστηκα...κι αφέθηκα....σε μνήμες παρελθόντος.....
Το μέλλον....σαν κοφτερό μαχαίρι....
το αίμα..ολοζώντανο...
δεν ξερω..
θα περάσει κι αυτό...σκέφτομαι....
Ανασαίνω βαθιά...μπας κι επιταχύνω τον χρόνο....

Ο πόνος κι η οργή..δεν είναι περισσότερα για σένα και λιγώτερα για μένα..
Ο καθένας τα νοιώθει με τον δικό του τρόπο..χωρίς να αλλάζουν όμως οι έννοιες..όπως κι αν τις αντιλαμβάνεται κανείς..
Εσύ μαζεύεσαι..κι εγώ ανοίγομαι... εσύ σιωπάς..κι εγώ φωνάζω... ε, και;
Για τον ίδιο λόγο αντιδρούμε για τον ιδιο λόγο αντιστεκόμαστε, για τον ίδιο λογο υπάρχουμε, αν έτσι το θέλεις..
Η ουσία..είναι σε ότι μας ενώνει...και πιθανόν σε ότι μας χωρίζει..
Μικρές ιδιωτικές στιγμές του καθενός μας , οχυρωμένοι και βασιλιάδες στο δικό μας κόσμο..στα πιστεύω μας που κρέμονται στα ράφια των αποκτημένων με κόπο εμπειριών μας , στις αξίες που κάναμε εικονοστασι και προσκυνούμε με όρκους αιώνιας πίστης..
κι εδώ δεν δεχόμαστε παρεμβολές..
Ότι ξένο το απωθούμε..οτι διαφορετικό το κατηγορούμε...και αναζητούμε την δική μας αλήθεια...και γυρεύουμε απαντήσεις για όσα δεν εξηγήσαμε με τον "εξόχως ευφυή μας νου"..
Αλήθειες κρυμμένες αλλά όχι αόρατες...
Πίσω από αυτές τις αλήθειες..είναι η ζωή...και χτυπά δυνατά ..μπας κι ακούσουμε...μπας και χωρέσουμε μέσα της...για να φύγουμε μαζί της και να αφεθούμε στις ομορφιές της...
Κάτι σαν Θεία Κοινωνία....σαν μεταλαβιά....μετά απο νηστεία κι εξομολόγηση...



Μια ληστοσυμμορια, χωρις συνειδηση, χωρις λογικη, χωρις αξιες, χωρις ηθος, χωρις αξιοπρεπεια,χωρις περηφανεια, χωρις ντροπη, εδωσαν χτες ψηφο εμπιστοσυνης στην πολιτικη της υποτελειας που υπηρετει εδω και καιρο η φερομενη ως κυβερνηση του Εθνους των Ελληνων.
Αδιστακτα υποκειμενα που σερνονται σαν δαρμενα σκυλια στα ποδια της Μερκελ και του Σαρκοζι εκλιπαρωντας την ευνοια τους και ζητιανευοντας ξεροκομματα στο ονομα ενος λαου, που εδωσε μαθηματα δημοκρατιας , που εχει στην Ιστορια του λαμπρες στιγμες αγωνων και θυσιων προκειμενου να αποκτησει την Ελευθερια του , που εδειξε περιτρανα σε ολους οτι εχει στο DNA του την εθνικη αξιοπρεπεια και περηφανεια και δεν δεχεται να καταδυναστευεται απο κανενα στρατο κατοχης.

Του Ελληνα ο τράχηλος , ζυγο δεν τον σηκωνει!

Τους απαγορευω να μιλουν στο ονομα μου.
Τους απαγορευω να αποφασιζουν για μενα.
Τους απαγορευω να διαχειριζονται τη ζωη μου.
Τους απαγορευω να με εξευτελιζουν.
Τους απαγορευω να με υποτιμουν.
Τους απαγορευω να με ξεπουλουν στα παζαρια της Ευρωπης.
Δεν ειμαι υποχειριο κανενος.

Ο λαος που επικαλουνται, η Ελληνικη κοινωνια, δεν ειναι με το μερος τους.
Ο λαος που επικαλουνται, οταν κληθηκε στις καλπες, εξαπατηθηκε με ασυστολα ψεματα!
Συρθηκε ακουσιως στην εξαθλιωση και την ανεχεια απο μια κλικα αθλιων που ξεπουλησαν και εξακολουθουν να ξεπουλουν τη χωρα, τα κεκτημενα της και την αξιοπρεπεια της.

Δεν δικαιουνται να μιλουν στο ονομα του Ελληνικου λαου!

Ειναι διεφθαρμενοι, υποτελεις καρπαζοεισπρακτορες στους ξενους δυναστες, ψευτες και αδιστακτοι.
Ο διωγμος τους ειναι Εθνικη αναγκη..!