θυμισες...ακριβες....

Αναψα το τζακι..διψασμενη ψυχη για μελωδιες κι αναστορισεις..φλογισμενη θυμιση..καιουσα ζωη...αποκαίδια στα ποδια μου...δακρυα μοναξιας σβηνουν τις φλογες....κι εγω..στα ιδια ξανα....κανεις δεν καταλαβαινει..και κανεις ποτε δεν μπηκε στον κοπο...χαμογελω και..... ναι!      ακομα ανασαινω....!